„Bir lira! Bir liraaaa! Buyrun!” (na tureckim bazarze w Gümbecie)

Turecki bazar. Głośno bijące serce miast i mniejszych miejscowości. Rozkłada się raz w tygodniu (pazar günü), czasami częściej. Z podziałem tematycznym na warzywa wraz z owocami i produktami spożywczymi, tekstylia lub wszystkim na raz. Bazar ma wyznaczone miejsce (pazar yeri), jest to plac, zadaszona wiata lub uliczki zamykane dla ruchu na czas handlu.

W tym roku byłam na bazarze RAZ. Trzy dni przed wyjazdem z Bodrum. Kupiłam kilogram czekoladowej chałwy na wagę, pół kilograma pistacji i wyszłam z brzuchem pełnym orzechów i słodyczy oraz tuzinem nowych przyjaciół. Tak to na tureckim bazarze działa.

„Bir lira! Bir liraaaa! Buyrun!” – nie ma opcji, żeby wchodząc na bazar usłyszeć coś innego :-) Jest to najpopularniejszy chyba zwrot stosowany przez handlarzy, nie tylko tych bazarowych. Doskonale pamiętam stambulskich sprzedawców simitów, od których codziennie przed szkołą kupowałam obwarzanki. Bir liraaaaaa! – krzyczeli. I było to bardzo pomocne, bo w tłumie ludzi można było bez problemu zlokalizować miejsce ich postoju.

Bazarek w Gümbecie zawsze rozkładał się w niedzielę około 9 rano. Słowo „bazarek” dokładnie oddaje ogrom tego przedsięwzięcia. Mimo, że niezbyt rozległy, to zawsze było tam wszystko, podzielone na dwie strefy – ciuchy, osmańskie lusterka, kosmetyki, ręcznie robione miotły i wszystko, co tylko można było sprzedać oraz część z warzywami, owocami, orzechami, oliwkami, serami, słodyczami i przyprawami.

Lokalny handel kwitł tam raz w tygodniu, a wieczorami w dni powszednie bazar zamieniał się w salę weselno-imprezową. Zwykła, zadaszona wiata wypełniała się muzykami, gośćmi i przechodzącymi, ciekawskimi obserwatorami, a muzykę słychać było w najdalszym zakątku Gümbetu. Niestety, bo repertuar zazwyczaj składał się z pięciu utworów granych na przemian. Raj dla uszu! :)

A teraz pora na turecki bazar na fotografiach. Kilka ujęć sprzedawców i to, co tygryski lubią najbardziej – JEDZENIE:

I jak? Podoba się? :)