Yeşilköy - nieznany Stambuł, dzielnica kotów i kościołów

Wcześniej San Stefano, teraz Yeşilköy

Historia zaczyna się od Świętego Szczepana, pierwszego z siedmiu diakonów u boku apostołów Jezusa i jednocześnie pierwszego chrześcijańskiego męczennika, który przez swoją gorliwość, znaki i cuda został osądzony przez Sanhedryn, a następnie ukamienowany przez mieszkańców Jerozolimy. Zmarł w roku 36, a jego grób został na pewien czas zapomniany. Jednak po kilku wiekach, po wizji Świętego Lucjana, miejsce jego pochówku zostało wskazane na nowo, wybudowano tam kaplicę, a same relikwia przypadkowo zawędrowały do Konstantynopola. Dlaczego przypadkowo? Bo w IV wieku do Jerozolimy przybył konstantynopolitański senator Aleksander, który po śmierci kazał pochować sie obok Świętego Szczepana. Zrobiono dokładnie tak, jak sobie życzył. Niestety po siedmiu latach od jego śmierci, żona senatora – Juliana, postanowiła wrócić do Konstantynopola. Nie miała jednak zamiaru wrócić do swojego miasta sama, bardzo pragnęła, aby jej mąż udał się razem z nią. Po długich prośbach udało jej się przekonać do tego biskupa, który w końcu pokazał jej dwie srebrne trumny twierdząc, że nie wie, która należy do jej męża. Juliana natomiast z przekonaniem chwyciła jedną z nich i tak, zamiast zwłok swojego męża, zabrała relikwie Świętego Szczepana. Trumna z relikwiami Świętego Szczepana transportowana była drogą morską z Rzymu do Konstantynopola, aż w końcu złożona została w jednym z tamtejszych kościołów. Jego szczątki docelowo miały jednak trafić do Bazyliki św. Wawrzyńca za Murami w Rzymie. Załadowano je nawet na statek, który wypłynął z Konstantynopola. Jednak burza, która napotkała żeglarzy uniemożliwiła dalszą podróż i trumna została przetransportowana powrotem na brzeg w obawie przed zatonięciem statku. Po sztormie trumna została ponownie załadowana na statek i wysłana do Włoch. Jednak w całym tym zamieszaniu, zapomniano ponoć o kilku kościach, które zostały na miejscu, w Yeşilköyu. Wbudowano je w fundamenty nowego kościoła. Od tej pory wszystkie trzy kościoły symbolicznie nazwane są imieniem Świętego Szczepana ku jego czci i pamięci – Kościół Katolicki Obrządku Łacińskiego – St.Etienne – Aziz İstefanos Latin Katolik Kilisesi, Święty Apostolski Katolicki Kościół Ormiański, Kościół gregoriański – Surp Stepanos Kilisesi oraz Kościół Greckokatolicki – Agios Stefanos Rum Ortodoks Kilisesi.

Współczesna nazwa

Halid Ziya Uşaklıgil – turecki pisarz znany jest również z tego, że w roku 1920 nazwał Yeşilköy. Były to czasy, kiedy zmieniane były wszystkienietureckie nazwy i imiona. Halid Ziya Uşaklıgil skorzystał więc z okazji i zaproponował nową nazwę samemu Atatürkowi, kiedy ten akurat odwiedzał Yeşilköy. Jako, że teren by zielony i bogaty w roślinność, nazwa Zielona Wieś (yeşil – zielony, köy – wieś) przypadła do gustu ówczesnemu prezydentowi, została zaakceptowana i używana jest aż do dziś.

Pionierska miejscowość

Przeczytałam gdzieś kiedyś, że Yeşilköy to dzielnica “pierwszych”. To właśnie tam zapoczątkowano kino, rolnictwo, lotnictwo i turystykę – w roku 1914 nakręcono pierwszy turecki film Ayastefanos’taki Rus Abidesinin Yıkılışı (Demolition of the Russian Monument at San Stefano), w 1847 wybudowana została pierwsza akademia rolnicza, w 1933 powstało pierwsze tureckie lotnisko – Yeşilköy Havaalanı, a Çınar Hotel był jednym z pierwszych hpteli pięciogwiazdkowych wybudowanych w Turcji.